A kwiatów za te lata nazbierało się dużo
Wystawa prezentująca malarską twórczość Krystyny Wojtkiewicz z Kętrzyna.
Krystyna Wojtkiewicz urodziła się 30 listopada 1926 roku w Dziaćkowie w ówczesnym Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Plastyką interesowała się od dziecka. Największy wpływ na jej twórczość wywarli rodzice oraz babcia. W latach 50-tych zamieszkała w województwie olsztyńskim. Z zawodu była księgową i przez długi czas pracowała w Powiatowym Domu Kultury w Węgorzewie. Wówczas, ze względu na liczne obowiązki w pracy oraz życie rodzinne, nie poświęcała się działalności artystycznej. W 1971 roku przeprowadziła się do Kętrzyna i znalazła zatrudnienie w Kinie „Gwiazda” jako bileterka. Był to okres kiedy malowała częściej. Czasu miała coraz więcej, ponieważ dzieci podrosły, a sprawy zawodowe nie pochłaniały już tyle uwagi i energii.
Malarka kontynuowała dawne tradycje sztuki ludowej rodzinnych stron, potrafiła przetwarzać znane z okresu dzieciństwa wzory oraz tworzyć nowe. Zachowywała przy tym osobliwy styl. Malowała w sposób realistyczny. Jej twórczość polegała na naśladowaniu natury, często tworzyła z pamięci lub z wyobraźni. Malowała farbami olejnymi, na płycie pilśniowej i płótnie. Nieraz sama wykonywała pędzle z włosia oraz ramy do obrazów. Pani Krystyna była samoukiem. Tworzyła z entuzjazmem, malowanie odprężało artystkę, sprawiało jej dużą przyjemność. Była to dla niej forma rozrywki oraz odpoczynku po całodziennej pracy. Czuła wewnętrzną potrzebę tworzenia oraz chciała podtrzymywać tradycję. Niejednokrotnie malowała, gdy czuła się samotna.
Tematem jej prac malarskich były przede wszystkim motywy kwiatowe i roślinne, które dzielą się na dwie grupy - bukiety w wazonach oraz kompozycje kwiatowe bez wazonów. W pracach można podziwiać całą gamę kwiatów – maki, gerbery, rumianki, goździki, astry, chabry, lilie, piwonie, nagietki, irysy, niezapominajki, złocienie, róże czy bzy oraz różne kłosy zbóż, traw i owoce jarzębiny. Bukietom w wazonach często towarzyszą misy z owocami. Podłużne obrazy malarka nazywała „panno” (każda powierzchnia dekoracyjna lub dekorowana w kształcie pola prostokątnego, utworzona w wyniku architektonicznego podziału płaszczyzny ściany). Ich ciemne tło znakomicie koresponduje z mocnymi zestawieniami kolorystycznymi. Ponadto malowała pejzaże o kompozycji maksymalnie uproszczonej i schematycznej. Najczęściej były to krajobrazy nawiązujące do przyrody mazurskiej – lasy i jeziora. Na obrazach przedstawiała również przestrzeń wiejską oraz miejską. Na jednej z prac z 1984 roku znalazła się zabytkowa kamieniczka z Węgorzewa. W swoich pracach artystka rzadko uwieczniała ludzi. Zazwyczaj były to portrety i akty, które malowała z wyobraźni. Oprócz malarstwa wykonywała również barwne kwiaty z bibuły. Łączyła je w realistyczne bukiety, w których – podobnie, jak w obrazach - można było rozpoznać konkretne gatunki roślin.
Artystka uczestniczyła w licznych wojewódzkich i ogólnopolskich konkursach, wystawach i pokazach twórczości nieprofesjonalnej m.in. w Powiatowej Wystawie Twórczości Ludowej, Pamiątkarstwa i Plastyki Amatorskiej w Węgorzewie, w Olsztyńskich Dniach Folkloru w Olsztynie, w Wystawie Amatorskiej Twórczości Artystycznej „Giżycko – Mrągowo – Węgorzewo” w Węgorzewie, w Święcie Wiosny i Wojewódzkim Konkursie Wiosennym w Węgorzewie, w Suwalskim Jarmarku Folkloru w Węgorzewie, w Wojewódzkim Przeglądzie Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie. Prezentując swoją twórczość – kwiaty z bibuły oraz obrazy - zdobywała często nagrody i wyróżnienia. Wśród wystaw indywidualnych można wyróżnić Kwiaty Pani Krystyny w Powiatowym Domu Kultury w Węgorzewie w 1971 roku oraz Wystawę malarstwa Krystyny Wojtkiewicz z okazji jubileuszu 70-lecia urodzin w Kętrzyńskim Domu Kultury w Kętrzynie w 1997 roku.
Krystyna Wojtkiewicz zmarła w lipcu 2014 roku w Kętrzynie. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, Muzeum Etnograficznego w Krakowie i Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku.
Wystawę można oglądać od 21 lutego do 21 listopada 2018 roku.
Fot. Katarzyna Dżurko-Piasecka
